Zapalenie rozcięgna podeszwowego: fale uderzeniowe na ból stopy Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych. MonachiumJeśli łuk stopy boli przy każdym kroku, często jest to spowodowane zapaleniem ścięgna. I może być uporczywy. Lekarze monachijscy polegają następnie na falach uderzeniowych. Obrzęk rozcięgna podeszwowego z przekrwienieniem – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Zapalenie rozcięgna podeszwowego i ból pięty – odpowiada Dr n. med. Mariusz Pytlasiński Ból stopy po urazie pięty – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska W dzisiejszym filmiku znajdziesz kilka prostych ćwiczeń, dzięki którym przyśpieszysz leczenie bólu ostrogi piętowej, czyli zapalenia rozcięgna podeszwowego.Z ZAPALENIE ROZCIĘGNA PODESZWOWEGO (ostroga piętowa) - TOP 3 ćwiczeniaObejrzyj Nasz najpopularniejsze filmiki:1. RWA KULSZOWA - TOP 3 ćwiczenia (dyskopatia) - Pozostałe stany: ganglion, zapalenie ścięgna, zapalenie nadkłykcia; Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku w zależności od ciężkości leczonego schorzenia i reakcji chorego na leczenie. Zazwyczaj zalecane dawki mogą wynosić od 4 mg do 30 mg. W leczeniu stanów nawracających lub przewlekłych konieczne może być powtórne wykonanie Opublikowano 23 Kwietnia 2012. Witaj! Rozpoznanie zapalenia rozcięgna podeszwowego stawia się nie na podstawie badań obrazowych czy laboratoryjnych lecz na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych. Noszenie wkładek nie eliminuje całkowicie ryzyka nawrotu choroby. Po trzech dniach odpoczynku możesz rozpocząć ćwiczenia . Zapalenie rozcięgna podeszwowego, zwane inaczej ostrogą piętową, to przewlekły stan zapalny powstały na skutek podrażnień i mikrourazów w miejscu przytwierdzenia rozcięgna do kości piętowej, czyli w strukturze, która pracuje (rozciąga się i napina) podczas każdego kroku. Początkowo chory odczuwa ból w pięcie podczas chodzenia, szczególnie nasilający się rano zaraz po przebudzeniu, a w bardziej zaawansowanym stadium choroby, dolegliwości odczuwalne są także podczas siedzenia i powstania zapalenia rozcięgna może być kilka. Do najczęstszych zalicza się przeciążenia, które mogą wynikać z nadwagi, nadmiernej aktywności fizycznej lub nieefektywnie przeprowadzonej rozgrzewki przed treningiem, ponadto noszenie niewygodnego i niedopasowanego obuwia, w tym także butów na zbyt wysokim obcasie, a także urazy. Na powstanie ostrogi piętowej narażone są także osoby pracujące w pozycji stojącej oraz po 50. roku życia, ponieważ w tym czasie zaczyna zmieniać się struktura tkanki tłuszczowej odpowiedzialna za amortyzację urazów. Rozwinięty stan zapalny przyczynia się do odkładania złogów wapiennych w miejscu przyczepu rozcięgna, co w efekcie skutkuje powstaniem wyrośli, zwanej ostrogą, na kości piętowej od strony rozcięgna podeszwowego – leczenieLeczenie schorzenia rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego, badania palpacyjnego stopy oraz wykonania zdjęcia RTG (w szczególnych przypadkach także USG) w celu postawienia właściwiej diagnozy, bowiem dolegliwości w obrębie pięty mogą być objawem innych przypadłości np.: zapalenia ścięgna Achillesa, pęknięcia lub złamania kości leczeniu zapalenia rozcięgna podeszwowego należy działać wielotorowo, aby wyeliminować nieprzyjemne dolegliwości, wyleczyć stan zapalny i uchronić stopę przed nawrotem choroby. W związku z tym zaleca się nosić obuwie dopasowane do stopy, na niskim obcasie, z elastyczną, dobrze amortyzującą wstrząsy podeszwą. Pomocne mogą okazać się także odpowiednie wkładki ortopedyczne. Kolejnym krokiem leczenia jest przyjmowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych oraz rehabilitacja, obejmująca fizykoterapię (jonoforeza, ultradźwięki, pole magnetyczne) i kinezyterapię. Dobre efekty może dać również terapia manualna, która poprawia krążenie i odżywienie okolic rozcięgna, co wpływa na przyspieszenie procesu piętowa – leczenie koncentratem osocza bogatopłytkowegoJeżeli klasyczne leczenie nie przynosi zamierzonych rezultatów należy poszerzyć diagnostykę i wprowadzić leczenie wykorzystując osocze bogatopłytkowe. Jest to metoda nieinwazyjna i przynosi bardzo dobre efekty leczenia. W tym celu podbiera się krew pacjenta, którą poddaje się wirowaniu, dzięki czemu możliwe jest wydzielenie zawiesiny z płytami osocza. Tak przygotowany preparat pod kontrolą USG zostaje wstrzyknięty w okolice przyczepu rozcięgna podeszwowego. Czynniki wzrostu znajdujące się w osoczu przyspieszają gojenie się i regenerację uszkodzonej struktury. Najczęstszym powodem bólu okolicy pięty jest stan zapalny rozcięgna podeszwowego (potocznie ostroga piętowa). Często ból ten pojawia się w momencie postawienia pierwszych kroków po wybudzeniu i jest tak mocny, że potrafi skutecznie uprzykrzyć drogę do łazienki na poranną toaletę. Po upływie ok 30 minut ból zmniejsza się lub zanika całkowicie. Oczywiście nie jest to jedyny objaw problemów z rozciegnem podeszwowym. Niekiedy ból pojawiać się może podczas chodu, biegu, po długim okresie stania lub długim dniu w pracy. Klasycznymi objawami jest zasiniaczenie, kłujący, pulsujący lub tępy ból podeszwowej części stopy. Czym jest zapalenia rozcięgna podeszwowego (plantar fascitis)? Zapalenie rozcięgna podeszwowego jest naderwaniem, stanem zapalnym oraz poźniejszą degeneracją powięzi podeszwowej, struktury więzadłowej biegnącej w podeszwowej części stopy. Jest to wynikiem mikropęknieć na powięzi. Ostroga piętowa może rozwijać się jako wynik sił trakcyjnych wytwarzanych przez napięte tkanki powięziowe lecz rzadko kiedy jest powodem bólu. Pierwszą fazą problemów z rozcięgnem podeszwowym jest powstanie stanu zapalnego powodującego puchnięcie oraz ból. Wraz z postępem procesu chorobowego uraz staje się przewlekły, ból zmniejsza się, stan powięzi pogarsza się i stan zapalny rozcięgna przechodzi w stan degeneracji tkanki powięziowej. Rozcięgno podeszwowe zbudowane jest z gęsto ułożonych i silne zorganizowanych włókien kolagenowych, tworząc bardzo mocne pasmo tkanki łącznej spajające dolną część stopy. Wyróżniamy trzy części rozcięgna podeszwowego. Pasmo przyśrodkowe (medial band), pasmo środkowe (central band) oraz pasmo poboczne (lateral band). Wszystkie one pokazane są na rycinie obok. RP (rozcięgno podeszwowe) Rozpoczyna się na dolnej części kości piętowej (calcaneus) i rozciąga się do palców obejmując każdy z nich oraz ich mięśnie zginacze. Co powoduje zapalenie rozcięgna podeszwowego? W większości przypadków problemem jest niewłaściwa mechanika stopy lub nieprawidłowa ruchomość w stopie. Najczęściej spotykanym rodzajem takiej ruchomości jest zbytnia pronacja, czyli rotacja pięty do zewnątrz. W takiej sytuacji łuk stopy ulega zmniejszeniu, a tkanka powięziowa utrzymująca go w fizjologicznym ułożeniu ulega rozciągnięciu. Tak naprawdę niewielka zmiana w naszej codziennej aktywności, czy też nowa para butów może prowadzić do powstawania mikropęknięcia w strukturze powięzi podeszwowej. Zmianą aktywności może być np. rozpoczęcie biegania na innym profilu trasy lub rozpoczęcie samego okresu treningowego. Najczęściej jednak problem z rozcięgnem podeszwowym przytrafia się w sytuacji gdy do chodzenia używamy starych znoszonych butów lub luźnych sandałów. Zapelenie powięzi nie jest czymś co rozwija się przez lata. Większe prawdopodobieństwo wystąpienia tego stanu mają ludzie, którzy zmienili tryb pracy z siedzącego na taki wymagający pracy na nogach, od tych którzy przez długi okres czasu bezobjawowo pracują w pozycji stojącej. W sytuacji gdy powięź podeszwowa jest uszkodzona, z każdym krokiem i obciążeniem stopy stan zapalany powiększa się co sprawia, że uraz staje się bardzo trudny do leczenia. Wraz z czasem i z nasileniem dolegliwości bólowych stan zapalny powięzi zmniejsza się, jednak rozpoczyna się jej proces degeneracyjny. Jak diagnozować zapalenie powięzi podeszwowej? Najlepszym narzędziem diagnostycznym w przypadku zapalenia powięzi podeszwowej jest badanie palapacyjne. Pacjent zwykle zgłasza ból „w środku” pięty, a w niektórych przypadkach w przebiegu łuku stopy. Te dwa punkty są ważnymi miejscami dla powięzi ponieważ przenoszą największe obciążenia zarówno podczas chodzenia jak i stania. Stan zapalny w tych miejscach jest najmocniejszy. Zdjęcia rentgenowskie w tym wypadku służą (choć nie zawsze) wyeliminowaniu innych prawdopodobnych jednostek chorobowych. Mimo, że są one rzadkością, prawdopodobieństwo ich wystąpienia musi zostać wykluczone. Innymi przyczynami bólu w tej okolicy, które zostaną ewentualnie ujęte na prześwietleniach mogą być np. złamania awulsyjne, zmiany nowotworowe, czy złamania ostrogi piętowej. Badanie rentgenowskie pozwala również na lepsze określenie ustawienia piety oraz stawu skokowego. Rezonans magnetyczny może zostać użyty podobnie jak promienie X do wyeliminowania innych jednostek chorobowych oraz (na co nie pozwalają zdjęcia rentgenowskie ) określenia poziomu stanu zapalnego. Leczenie zapalenia powięzi podeszwowej (wczesny okres) Postępowanie terapeutyczne dla zapalenia rozcięgna podeszwowego jest leczeniem zachowawczym. We wczesnym okresie zaleca się: Ograniczenie aktywności fizycznej- zamiana aktywności taki jak długie spacery, czy bieganie na jazdę na rowerze lub pł Unikanie chodzenia po schodach oraz dźwigania ciężkich przedmiotów. Zimne masaże- pomocna do tego celu może być plastikowa butelka wypełniona wodą. Oczywiście wodę należy schłodzić lub zamrozić, a następnie rolować stopą po butelce. Przynajmniej przez 15 minut lub dłużej, dwa razy dziennie. Zmniejszy to stan zapalny w przebiegu powię Inną metodą chłodzenia jest użycie do tego celu woreczków z lodem. Należy jednak pamiętać aby między workiem z lodem i skórą użyć np ręcznika w celu uniknięcia odmrożenia. Taki zabieg powtarzać dwa, trzy razy dziennie przez ok 15 minut. Rozciąganie- jest to jedna z najważniejszych metod walki z stanem zapalnym w rejonie powięzi podeszwowej. Techniki tej należy używać kilka razy dziennie. Ważne jest aby przed wstaniem z lóżka rano rozciągnąc grupę tylna mięśni ł Przydatne do tego mogą sie okazać ręczniki, ktore podkładamy pod dystalny koniec stopy. Kończyna ćwiczona wyprostowana jest w stawie kolanowym. Staramy sie przyciągnąć za pomocą ręcznika stopę do siebie. Wykonujemy zgięcie grzbietowe stopy. Tak jak na rycinie obok. Kolejną metodą jest wykonanie specyficznego rozciągania powięzi podeszwowej. Aby wykonać tę technikę należy umieścić stopę na przeciwległym stawie kolanowym. Chwytamy za kość piętową jedną ręka, drugą natomiast odchylamy do tyłu palce, głównie palucha. Powinniśmy być w stanie zauważyć przebieg rozcięgna tak jak widzimy to na zdjęciu obok. Następnie utrzymujemy takie napięcie przez 10 sekund i powtarzamy ok 10 razy. Zaleca się wykonywanie takiego ćwiczenia 3 razy dziennie. Niesteroidowe leki przeciwzalane- przykładem takiego leku może być Przyjmowanie leków nie jest jednak obowiązkowe i wielu przypadkach można się bez nich obejść. Należy pamiętać, że leki przeciwzapalne mogą maskować ból i w czasie ich działania najlepiej zaprzestać innych technik ponieważ stan po ustąpieniu ich działania może ulec pogorszeniu. Innym ważnym faktem jest to, że w większości przypadków stan zapalny trwa przez parę pierwszych tygodni po pojawieniu się bólu pięty. Cały cykl pojawiania sie stanu zapalnego i jego braku powodowany jest ponawianiem się urazu. Skutkuje to stopniowym pogarszaniem się stanu powięzi co powoduje przejście w jednostkę z ang plantar faciiosis, czyli zmian degeneracyjnych powięzi podeszwowej. Może to trwać od 4-12 tygodniu, lecz ciężko jest dokładnie określić dokładny czas trwania tego stanu. Wiadome jest jednak to, że w momencie gdy pojawią sie zmiany degeneracyjne w przebiegu powięzi podeszwowej przestają działać leki przeciwzapalne. Postaraj się unieść piętę lub użyć wkładki pod piętę- jest to metoda pomocnicza z wcześniej wymienionymi. Uniesienie pięty zmniejsza siły oddziaływujące na powięź podeszwową oraz grupę tylną mięśni łydki. Podkładka pod pięte może dodatkowo absorbować nierówności terenu i amortyzować w momencie styku obolałej pięty z podłożem. Na początek zaleca się podkładkę 3cm. Najlepiej sprawdzą się podkładki piankowe ponieważ zapewniają największy komfort użytkowania. Dla osób ze znacznymi dolegliwościami bólowymi użycie wkładek może je zniwelować. Najlepszy efekt użycia wkładek możemy uzyskać we wczesnej fazie choroby kiedy stan zapalny i tkliwość tkanek jest największa. Wkładek nie należy stosować jako rozwiązanie długoterminowe! Redukacja masy ciała- chyba ostatnia rzecz którą pacjent chce usłyszeć. Oczywiście rodzi się tutaj mały problem, ponieważ jak można tracić na wadze, kiedy trzeba ograniczyć aktywność. W wielu przypadkach dzieje się odwrotnie i zamiast tracić na wadze pacjent przybiera na masie. Należy jednak pamiętać, że każdy dodatkowy kilogram masy ciała przenoszony jest na podłoże właśnie przez stopę, której łuk utrzymywany jest właśnie przez powięź podeszwową. Noszenie odpowiedniego obuwia- tutaj zostanie obalony pewien mit. Wielu pacjentów których dotknął problem z rozcięgnem podeszwowym szuka jak najbardziej miękkich butó Logiczne wydaje się, że im większa amortyzacja tym lepiej. Nic jednak bardziej mylnego. Odpowiednie obuwie powinno w takim wypadku mieć w miarę sztywną podeszwękij i zginać się głównie na wysokości palców. A co z masażem? Masaż we wczesnym okresie w miejscu o podwyższonej tkliwości nie jest wskazany. Warto jednak pamiętać, że nie musimy działać bezpośrednio w miejscu podwyższonego napięcia mięś W takim wypadku do uzyskania dobrego efektu należy rozluźnić całą taśmę tylna, więc popracować od stopy, poprzez mięsień trójgłowy łydki i dwugłowy uda i wyżej. Do poprawienia efektu rozluźniania tych struktur dobrze jest uzupełnić całość kinesiology tapingiem. Jeśli chodzi o same ćwiczenia, dużo pacjent może zrobić sam w domu. Trzeba nim tylko odpowiednio pokierować, dobierając dla niego indywidualnie zestaw. Ogólnie mówiąc nie powinno w nich zabraknąć ćwiczeń rozciągających, takich jak np. poniżej na zdjęciu: Źródło: Do ćwiczeń jak widzicie możemy wykorzystać taśmy Thera-band, czy popularne rollery – zarówno przy rozluźnianiu mięśnia trójgłowego łydki, dwugłowego, a także mm. stopy. Źródło: Źródło: Do rolowania stopy można użyć mini rollera, jednak za jeszcze lepsze rozwiązanie uważamy piłeczki lacrosse ball Źródło: Kilka ciekawych ćwiczeń znajdziecie również w filmikach, podajemy te najbardziej warte uwagi: A Wy jak sobie radzicie z takimi dolegliwościami? Pytanie kierujemy zarówno dla Pacjentów, jak i Terapeutów Źródło: T W Myers „Taśmy anatomiczne” DEPB Publishing 2010 A I Kapanji „Anatomia funkcjonalna” Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner 2009 Źródło zdjęcia głównego: Dzień dobry-dolega mi ból pięty, lekarz stwierdził iż jest to zapalenie rozcięgna podeszwowego. RTG wykluczyło ostrogę. Jestem po zabiegach fizjoterapeutycznych: lasery i UPx15, ale niestety efekt jest mizerny, gdyż ból nadal dokucza. Czy w takiej sytuacji są jeszcze alternatywne zabiegi, czy blokada rozwiąże problem?Czy zapalenie rozcięgna podeszwowego powinno ustąpić po odpowiedniej liczbie zabiegów, czyli po prostu dobrane miałem dobre, ale za mało ich przyjąłem? Jeśli powinienem wybrać inne zabiegi, to które i jak długo je robić? Boję się, że mi to zapalenie rozcięgna nie puści, a opiekuję się chorą żoną i nie mogę sobie pozwolić na proszę fizjoterapeutów i lekarzy o wskazówkę, jak leczyć to zapalenie rozcięgna podeszwowego - czy faktycznie zostało mi już tylko założenie blokady? MĘŻCZYZNA, 61 LAT ponad rok temu Bóle kręgosłupa Spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej. Prowadzi to do bólu pleców. Warto wstać,przejść się. Zredukujemy wtedy dolegliwości bólowe kręgosłupa. Witam, jeśli jest to stan zapalny rozcięgna podeszwowego, to powinny pomóc masaże z maścią przeciwzapalną, rozciąganie rozcięgna. Jeśli to nie pomoże, to można spróbować tzw blokady. Chyba, że diagnoza nie jest trafiona. Pozdrawiam 0 Alternatywnymi zabiegami są fala uderzeniowa oraz laser wysokoenergetyczny. W połączeniu z masażem + żelem przeciwzapalnym i odciążaniem w początkowej fazie terapia powinna powinna przynieść zadowalający efekt. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zapalenie rozcięgna podeszwowego i ból pięty – odpowiada Dr n. med. Mariusz Pytlasiński Leczenie ostrogi piętowej zabiegami, masażem – odpowiada Mgr Marta Kociatyn-Stawarz Jak szybko wyleczyć ostrogę piętową? – odpowiada Mgr Arkadiusz Piotr Martyniuk Dolegliwości bólowe przy zapaleniu rozcięgna podeszwowego – odpowiada Mgr Kamil Kobiałka Leczenie ostrogi, bólu pięty – odpowiada Lek. Krzysztof Bryłka Zapalenie rozcięgna podeszwowego i ostroga stopy – odpowiada Dr n. med. Mariusz Pytlasiński Masywna ostroga na kości piętowej – odpowiada Mgr Marta Kociatyn-Stawarz Ostrogi na obu stopach u mamy – odpowiada Mgr Natalia Dziadowicz Bolesna ostroga piętowa u 46-letniej osoby – odpowiada Mgr Marta Kociatyn-Stawarz Jakie ćwiczenia wykonywać przy ostrodze piętowej? – odpowiada Mgr Marta Kociatyn-Stawarz artykuły Rozcięgno podeszwowe jest strukturą łącznotkankową, przyczepia się na guzie piętowym, a następnie rozciąga się wachlarzowato do palców stóp. Powstawanie kontuzji Zapalenie rozcięgna podeszwowego jest rezultatem powtarzalnych mikrourazów, które prowadzą do zmian degeneracyjnych. Najwcześniej i najmocniej odczuwa się objawy w okolicy kości piętowej (w miejscu przyczepu rozcięgna), jednak wraz z rozwojem dolegliwości ból może obejmować praktycznie całą podeszwową część stopy. Czynnikami sprzyjającymi zapaleniu rozcięgna podeszwowego są: budowa anatomiczna (stopa płaska, stopa płasko- koślawa) słabe rozciągnięcie mięśni łydki źle dobrane obuwie zła biomechanika ruchu podczas chodu/ biegu praca wymagająca długotrwałego stania Zapalenie rozcięgna podeszwowego - Objawy i diagnostyka Charakterystycznym objawem zapalenia rozcięgna podeszwowego jest ból w okolicy pięty (w okolicy przyśrodkowej), często nasilenie objawów następuje po odpoczynku (ból podczas pierwszych kroków po wstaniu). W okresie bez wyraźnych objawów w celu zdiagnozowania zapalenia rozcięgna podeszwowego przydatny jest test Windlass[1] . Choć diagnoza zapalenia rozcięgna podeszwowego może zostać postawiona na podstawie objawów i przeprowadzonych testów, warto wykonać również badanie USG, które może pokazać pogrubienie i obrzęk struktur pozwalając dokładniej określić stopień degeneracji tkanek. Zdjęcie rentgenowskie w diagnostyce tkanek miękkich jest raczej nieprzydatne, ale może potwierdzić lub wykluczyć współistnienie ostrogi piętowej. Jeśli mimo terapii objawy nie ustępują to warto rozważyć przeprowadzenie rezonansu magnetycznego, który najdokładniej zobrazuje wszystkie tkanki. Przebieg zapalenia rozcięgna podeszwowego Nazwa „zapalenie rozcięgna podeszwowego” pozostała po czasach, kiedy dolegliwość ta była traktowana jako chroniczny stan zapalny. Obecny stan wiedzy wskazuje, że stan zapalny występujący w początkowej fazie choroby ustępuje i zapalenie rozcięgna podeszwowego powinno być raczej traktowane jako zmiana degeneracyjna podobna do tepatii[2]. Przejście ze stanu zapalnego w stan chroniczny często jest błędnie interpretowane jako zakończenie choroby ze względu na remisję objawów. Nie jest to jednak prawda, ponieważ procesy degeneracyjne postępują nadal (pomimo ustąpienia dolegliwości bólowych) i zaniechanie leczenia może spowodować nawrót o zwiększonej sile, a także prowadzić do rozwoju ostrogi piętowej. Rehabilitacja W terapii rozcięgna podeszwowego należy rozróżnić dwa etapy, pierwszy, kiedy występuje aktywny stan zapalny. Na tym etapie najważniejszym zadaniem fizjoterapii jest zmniejszyć stan zapalny, dlatego polecane są wszelkie terapie przeciwbólowe (lokalne zimno, jeśli jest to konieczne, to leki przeciwzapalne itp drugi, kiedy objawy stanu zapalnego ustępują, a proces degeneracji wkracza w fazę chroniczną. W tej fazie terapia nastawiona jest już na leczenie pierwotnej dolegliwości, często stosowaną terapią jest stretching samego rozcięgna, ale także mięśni łydki. Dodatkowo stosuje się masaż poprzeczny rozcięgna i/lub automasaż podeszwy stopy piłeczką. Pomocne w łagodzeniu objawów zapalenia rozcięgna podeszwowego mogą być wkładki ortopedyczne, które odciążą struktury, pozwalając na ich regenerację. Jedną z najbardziej skutecznych obecnie terapii jest terapia falą uderzeniową, warto rozważyć tego typu zabiegi, jeśli dolegliwości utrzymują się przez dłuższy czas i nie reagują na leczenie mniej inwazyjne. Bibliografia: Plantar Fasciitis - Benjamin K. Buchanan; Donald Kushner The effect of foot orthoses with forefoot cushioning or metatarsal pad on forefoot peak plantar pressure in running - Michaela Hähni, Anja Hirschmüller, Heiner Baur Plantar fasciitis in athletes: diagnostic and treatment strategies. A systematic review - Federica Petraglia, Ileana Ramazzina, Cosimo Costantino RISK FACTORS FOR PLANTAR FASCIITIS: A MATCHED CASE-CONTROL STUDY - RIDDLE, DANIEL L. PT, PHD; PULISIC, MATTHEW PT, OCS; PIDCOE, PETER PT, PHD; JOHNSON, ROBERT E. PHD Inferior heel pain in soccer players: a retrospective study with a proposal for guidelines of treatment - Raoul Saggini,1 Maurizio Migliorini,2 Simona Maria Carmignano,3 Emilio Ancona,3 Chiara Russo, and Rosa Grazia Bellomo [1] test Windlass - pasywne zgięcie grzbietowe palców stopy, które może być wykonywane bez obciążania stopy lub podczas stania na niej [2] Tendinopatia to ogólna nazwa dolegliwości w ścięgnach mięśni. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Objaw fasciitis: jak leczyć w domu za pomocą alternatywnych środków, maści хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Przyczyny Czynniki ryzyka Patogeneza Objawy Komplikacje i konsekwencje Diagnostyka Diagnostyka różnicowa Leczenie Z kim się skontaktować? Zapobieganie Prognoza Nogi są organem, który daje nam radość z ruchu, a wolność ludzkich działań zależy od tego, jak dobrze funkcjonuje. Oczywiste jest, że każdy ból w nogach ogranicza nas w ruchu i negatywnie wpływa na jakość życia. Na przykład, dość często patologia, która jest naukowo nazywa podeszew powięzi, a wśród ludzi znanych jako pięty ostrogi, mogą znacznie pogorszyć jakość życia osób w średnim i starszym wieku, ponieważ każdy nacisk na stopę w obszarze pięty powoduje silny ból. [1], [2], [3], [4] Przyczyny podeszew fasciitis Według statystyk, podeszew powięzi - choroba ludzi powyżej 40. Tak, zapalne i zmiany zwyrodnieniowe w powięzi stopy narażone na głównie w średnim wieku i starszych, którzy zgromadzone pewien zapas problemów zdrowotnych, lwia które spada na systemy układu mięśniowo-szkieletowego i układu krążenia . A skłonność do pełności wzrasta wraz z nadejściem zmian hormonalnych w średnim wieku. Dotyczy to głównie menopauzy u kobiet, czemu często towarzyszy wzrost masy ciała. Być może jest to główny powód, dla którego bodziec pięty często pojawia się na słabszej płci w wieku Balzaka i później. Ponieważ choroba jest związana z dużym obciążeniem na nogach (to jest powód, powodując zmiany degeneracyjne w powięzi podeszwy i zapalenia), to jest najbardziej narażony na tych ludzi, których zawód wymaga długiej obecności w stojącej lub związane z ruchem ciężkich ładunków ręką. Dość często patologia ta dotyka sportowców, zawodowo zaangażowanych w bieganie i ciężkich zawodników. Ale do tej pory była to kwestia aktywności zawodowej. Ale co z odsetkiem pacjentów, których warunki pracy i życia nie mieszczą się w wyżej opisanych czynnikach? Okazuje się, że aby zasłużyć na podeszwowy zapalenie powięzi, niekoniecznie trzeba uprawiać sport lub pracować jako ładowacz. [5], [6], [7], [8], [9] Czynniki ryzyka Czynnikami ryzyka rozwoju tej patologii zapalnej są: nadmierna masa ciała (a nie tylko otyłość, ponieważ nawet niewielka ilość dodatkowych kilogramów znacząco zwiększa obciążenie nóg), z powodu których podbrzusze powięzi częściej chorują: osoby z zaburzeniami metabolicznymi, a także w wyniku przyrostu masy ciała, kobiety w ciąży, które w czasie oczekiwania dziecka znacznie zwiększają wagę, tych, którzy są przyzwyczajeni do przeżywania stresu wszelkiego rodzaju przysmaków. rozwój płaskostopia (z nadmiernym obciążeniem i innymi obszarami powięzi), stopa końsko-szpotawa z obciążeniem zewnętrznych krawędzi powięzi, patologia, odwrócona płaskostopie, gdy łukowaty łuk stopy jest nadmiernie podniesiony, a obciążenie rozciąga się głównie na piętę i obszar mocowania powięzi do głów kości śródstopia, przerywanie stopy, gdy może się mocno zapadać do wewnątrz, powodując wzrost nacisku na boczną słabszą część powięzi, Lecz powodem rozwoju zapalenia powięzi podeszwy może być nie tylko stojących pracy, ciężar i stóp wady, ale również niektóre choroby metabolizmu kości i chrząstki (zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów nóg, dna moczanowa, ból pleców, etc.), choroba naczyń (choroba dolnych kończyn duże zaburzenia krążenia w nogach), uraz pięty. Choroba może również rozwinąć się na tle problemów z kręgosłupem, w wyniku czego nacisk na stopę rozkłada się nierównomiernie. Innym czynnikiem ryzyka rozwoju zapalenia powięzi podeszwowej można uznać noszenie niewygodnych butów, na przykład mocno uniesionej skarpety, zwiększając obciążenie pięty. Obcisłe lub zbyt luźne buty ze skośną stopą podczas noszenia również nie przyczyniają się do zdrowia nóg. Nie rozluźniaj się, a ci, którym zależy na pieszych wycieczkach, w połączeniu z dużym obciążeniem stóp. [10], [11], [12], [13], [14] Patogeneza Wszyscy wiemy z anatomii, że kończyna dolna mężczyzny składa się z biodra, goleni i stopy. Są to główne części nogi, które podczas ruchu muszą działać w sposób skoordynowany, co pozwala nam zachować równowagę i poruszać się. Tak się złożyło, że wykonując praktycznie tę samą pracę, różne części kończyny dolnej nie doświadczają tego samego obciążenia. Większość dostaje najmniejszą, poziomą część stopy - stopę, ponieważ jest zmuszona wytrzymać nie tylko ciężar naszego ciała, ale także ciśnienie pozostałych nóg (ud i łydek). Zasadniczo, zatrzymać codziennie na całe życie, osoba wytrzymuje taki ładunek, co nie jest zaskakujące, jeśli zaczyna się wiele zmian zwyrodnieniowych i zapalnych. A podeszew (jest podeszwowy) zapalenie powięzi jest właśnie taką chorobą. Słowo „powięzi” wskazuje, że mówimy o patologii zapalnych (większość procesy zapalne w różnych narządach mają nazwy kończące się na „to”, na przykład, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherza moczowego, choroby, itp). W tym przypadku powięź podeszwowa lub rozcięgno podeszwowe są w stanie zapalnym. Co to jest? Jest to pas gęstej tkanki łącznej łączącej kości piętowe (guz piętowy) z palcami (początek kości śródstopia). W rzeczywistości, powięź podeszwowa to więzadła, które biegną w dolnej części stopy, wspierając jej podłużny łuk i uczestnicząc w procesie przenoszenia ciężaru ciała na jedną krawędź stopy na drugą. Jeśli dana osoba ma dokładnie udział w rozcięciu podeszwowym jednej stopy, wymagana jest połowa całkowitej masy ciała. Ale obciążenie stopy jest rozkładane nierównomiernie. Łatwo jest zrozumieć, że największe ciśnienie spada na tę część powięzi, która jest bliżej guzka wapiennego. Dlatego ból z podbródkiem fasciitis jest zlokalizowany głównie w pięcie (połączenie kości piętowej i powięzi podeszwowej). Przy regularnym obciążeniu lub obrażeniach powięź może zostać uszkodzona, co objawia się przede wszystkim pojawieniem się na nich mikropęknięć. Jeśli obciążenie jest zbyt duże, najmniejsze łzy tkankowe, które w zwykłej sytuacji są zaciskane niezależnie i bez konsekwencji, zaczynają się zapalać. A kolejnym epizodom nacisku na powięź towarzyszy zespół bólowy. Przyczyną zapalenia w tej sytuacji nie jest czynnik zakaźny, ale efekt mechaniczny (aseptyczne zapalenie). Co więcej, z czasem powięź zaczyna gorsze wykonywać funkcje podtrzymujące i jako kompensacja tego niedoboru, zaczynają formować się osteofity (rodzaj wzrostu kości) w okolicy kości piętowej. To właśnie te przyrosty nazywa się ostrogi pięty (przez analogię z ostrymi naroślami na stopie koguta). Okazuje się, że podbródek i zapalenie kości piętowej nie są takie same. Druga patologia może być uważana za powikłanie zapalenia powięzi. [15], [16], [17], [18], [19] Objawy podeszew fasciitis Objawy zapalenia powięzi podeszwy są bardzo typowe dla tej patologii. Zmylenie go z czymś innym jest możliwe tylko przy urazie stopy lub kostki, gdy ofensywa na podeszwę odczuwa ostry ból. Ale zwykle takim sytuacjom towarzyszy zauważalny obrzęk tkanek, a nie lekkie obrzmienie, jak w przypadku zapalenia powięzi. Pierwszymi i głównymi objawami zapalenia powięzi podeszwowej są bóle, które mogą pojawić się, gdy dana osoba stara się nadążyć po długim nieobecności stresu. Po pierwsze, ból jest zlokalizowany w okolicy pięty. Pojawiają się rano po wstaniu z łóżka. Nocny odpoczynek nie jest związany z obciążeniem kończyn dolnych, mięśnie i powięź są zrelaksowane. Ale przy najmniejszym obciążeniu pięty odczuwalny jest ból. Identyczną sytuację można zaobserwować również w przypadku, gdy osoba przez długi czas siedziała bez wsparcia na stopach. Konieczne jest jedynie wznoszenie się, a choroba będzie przypominać o sobie ból w obszarze kości piętowej. Jeśli przenosisz ciężar ciała na piętę, może to powodować nieprzyjemne uczucie pieczenia, tak jakbyś nadepnął na gorącą powierzchnię. Podobne wrażenia można zaobserwować nawet przy długotrwałym chodzeniu, noszeniu ciężarów, wchodzeniu po schodach, a nawet długim staniu w jednym miejscu, gdy ładunek na piętach jest szczególnie wysoki. Kiedy pięty podeszew fasciitis jest skomplikowane przez pojawienie się osteofitów, tj. Rozwój kości piętowej, charakter bólu jest nieco inny. Stają się bardziej intensywni. Szczególnie trudne jest dla osób, które mają rozpoznanie złamania lub złamania kości piętowej. Wchodząc na piętę pacjent doświadcza ostrego przeszywającego bólu, który może być po prostu nie do zniesienia. Aby złagodzić sytuację, niektórzy uciekają się do kul, zmniejszając obciążenie nogi. Chociaż takiego środka trudno nazwać dobrym wyjściem. Zapalenie powięzi rozcięgna podeszwowego przeważa głównie z bólami pięty. Ale później ich lokalizacja może się znacznie rozszerzyć. Zespół bólu występuje w okolicy stawu skokowego i ścięgna Achillesa, w łukach łukowych, a czasem w dużym palcu u nogi. Procesowi zapalnym w tkankach stopy towarzyszą niektóre obrzęki, w wyniku których następuje zauważalny obrzęk kostki i kostki. Ponadto w tkance łącznej powięzi w przewlekłym stanie zapalnym mogą powstawać odkształcenia ograniczające ruchomość palców (przykurcz zgięciowy palców kończyn dolnych). Oprócz splotów na podeszwie można wyczuć inne uszczelki osseofityczne. To prawda, nie zawsze jest to możliwe. Ale z ich silnym wzrostem widać nawet ledwie zauważalne zniekształcenie stopy w okolicy kostnego grzbietu nawet gołym okiem. Komplikacje i konsekwencje Czy konieczne jest mówienie przez długi czas na ten temat, jeśli praktycznie wszyscy rozumieją, jakie zakłócenie impeltywnej aktywności nóg lub stóp, a mianowicie obserwuje się je w podeszwowym zapaleniu powięzi, silnie wpływa na jakość życia pacjentów? Mimo to zauważamy pewne punkty, które przemawiają za leczeniem choroby, zamiast łagodzić objawy za pomocą tych samych kul. Rozsądny ból przy wchodzeniu na nogę powoduje, że człowiek rezygnuje z niepotrzebnych ruchów, co prowadzi do hipodynamii, spowolnienia metabolizmu, aw rezultacie do wzrostu masy ciała. Hipodinamia i nadwaga są obarczone innymi powikłaniami, na przykład problemami z naczyniami krwionośnymi i patologiami serca. Procesom stagnacji w organizmie na tle zaburzeń metabolicznych często towarzyszy rozwój niedoboru różnych narządów i stanów zapalnych w nich. Próbując złagodzić ich stan, gdy trzeba dużo chodzić, pacjenci szukają różnych sposobów, aby zmniejszyć ból. I kości w tej sytuacji nie jest najgorszy, choć w tym przypadku obciążenie wycofać się nie tylko zatrzymać, ale również inne części nóg, co powoduje osłabienie i podatność na uszkodzenia (atrofia i bez treningu mięśni i kości). A co to jest w łagodzeniu bólu poprzez zmianę chodu, kiedy pacjent praktycznie zawsze chodzi na palcach lub przechyla stopę, aby nie stąpać ciężko w bolącym miejscu? Ale jest to obarczone problemami ze stawami, w tym kolanem i biodrem. Oczywiste jest, że stały ból w nodze u osób w wieku produkcyjnym, zmuszając ich do zmiany pracy, a to nie jest takie łatwe w wieku 40-50 lat. Ale z drugiej strony ta patologia znacząco zmniejsza wydajność pracownika i jaki rodzaj lidera. Jeśli nadal będziesz pracować nad przezwyciężaniem bólu, mogą pojawić się inne niebezpieczne konsekwencje, które ostatecznie prowadzą do niepełnosprawności. Okazuje się, że przy braku skutecznego leczenia osoba może stać się niepełnosprawna z powodu banalnego przeciążenia stopy. [20], [21], [22], [23], [24], [25], [26] Diagnostyka podeszew fasciitis Objawy zapalenia powięzi podeszwy są tak specyficzne, że lekarze zwykle nie mają wątpliwości co do rozpoznania. Po wysłuchaniu skarg pacjenta na ból stopy i kostki, niezwiązanych ze złamaniem, zwichnięciem lub skręceniem, lekarz może łatwo podejrzewać zapalenie powięzi podeszwowej. Nie wymaga to żadnej analizy. Ogólna analiza krwi i moczu może być przepisana w związku z zaleconym leczeniem, ponieważ pokazują one stan wątroby i nerek - główne filtry ciała, które są wrażliwe na negatywne skutki narkotyków. Na podstawie wyników testów dawkę przepisanych leków można regulować w dół, aby nie uszkodzić chorych narządów. Ponadto, rutynowe analizy kliniczne mogą ujawnić ukryte patologie, w których podawanie określonego leku może być niepożądane, a nawet niebezpieczne. Badanie fizyczne i obmacywanie dotkniętej kończyny z objawami zapalenia powięzi podskórnej spowoduje obrzęk stopy i okolicy podudzia. Ponadto, po naciśnięciu na powięź, pacjent natychmiast odczuwa ból, którego lekarz nie może nie zauważyć. Gęste pasma wzdłuż powięzi nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do rozpoznania. Szukanie w pięcie zagęszczania w formie ostrogi piętowej jest niewdzięczną rzeczą. Zazwyczaj nie są sondowane. Można je wykryć tylko za pomocą diagnostyki instrumentalnej. Aby zidentyfikować patologiczne formacje kostne, stosuje się zwykłe promieniowanie rentgenowskie, które, nawiasem mówiąc, może ujawnić się równolegle i złamać lub inne urazy takich wzrostów, wyjaśniając bolesne bóle pod dowolnym obciążeniem pięty. Mimo to, nasza stopa jest wyposażona w wiele zakończeń nerwowych, które są zaciśnięte przez ruchome fragmenty ostrogi piętowej, powodując ból nieznośny. Radioterapia podeszwowego powięzi jest uważana za jedyny skuteczny sposób, aby zidentyfikować osteofity na kości piętowej, bo widocznie sami, w większości przypadków nie oczywisty, zwłaszcza na początku powstawania ostrogi piętowej. Rentgen stopy pomoże rozróżnić zapalenie powięzi od urazów pourazowych lub uszkodzenia stawów i nerwów. Pomimo swoistości objawów zapalenia powięzi podeszwy, nie można pominąć innych chorób, którym towarzyszy ból stopy i kostki. Jak już powiedzieliśmy, bolesność tych obszarów może być spowodowana urazem kości, stawów i tkanek miękkich. Ale niektóre choroby ogólnoustrojowe o charakterze zwyrodnieniowym mogą zaczynać się od tego samego objawu. Jako przykład jest reumatoidalne zapalenie stawów dotykającą głównie małe stawy kostki i kostki, albo zespół Reitera, w którym zmiany chorobowe zachodzące jednocześnie w różnych częściach ciała (stawów, układu moczowego, spojówce oka). Objaw fasciitis i ostroga pięty są pod wieloma względami podobne patologie. I nie jest to zaskakujące, ponieważ pojawienie się osteofitów jest uważane za powikłanie zapalenia powięzi podeszwy stóp. Ale musisz zrozumieć, że zapaleniu powięzi podeszew nie zawsze towarzyszy tworzenie się kości na pięcie, które jest leczone chirurgicznie. Dlatego bardzo ważne jest opracowanie schematu leczenia, aby wyjaśnić, czy występuje tylko proces zapalny, czy też zakłócenie powięzi zostało zrekompensowane przez pojawienie się ostróg. [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33] Diagnostyka różnicowa Diagnostyka różnicowa rozróżnia podskórne zapalenie powięzi i stan, taki jak zespół stępu tunelowego, w którym ból jest związany z wyciskaniem nerwu piszczelowego w głowie kości śródstopia. Jednak w tym przypadku osoba może odczuwać ból stopy nawet w nocy, kiedy noga wydaje się odpoczywać od obciążeń. [34], [35], [36], [37], [38], [39] Z kim się skontaktować? Leczenie podeszew fasciitis Nie powtórzymy, malując potrzebę leczenia podskórnego zapalenia powięzi ze względu na wysokie ryzyko różnych powikłań. Zastanówmy się nad tym, że nie trzeba liczyć na niezależne rozwiązanie problemu. Tak, choroba może odejść na jakiś czas, jeśli zmniejszysz obciążenie stopy lub podejmiesz środki medyczne z kategorii medycyny alternatywnej, ale w przyszłości będzie często przypominać o sobie z największymi bólami i komplikacjami. Tak więc, na próżno, wielu z tych, którzy cierpią na zapalenie powięzi podeszwowej, nie spieszy się szukać pomocy u specjalistów. Oczywiste jest, że bez aktywnego udziału pacjenta leczenie układu ruchowego jest niemożliwe. Ale pacjent powinien zrozumieć i taki moment, że bez zmniejszenia obciążenia stopy leczenie choroby jest niemożliwe. Najprawdopodobniej, na czas określony przez lekarza, będziesz musiał zrezygnować z uprawiania sportu, rozwiązać problem przeniesienia na inną pozycję, gdzie obciążenie nóg jest znacznie niższe, zapomnieć o ciasnych butach i butach na wysokich obcasach. To tylko jeden z etapów leczenia tej choroby. Plan leczenia zapalenia powięzi podeszwy jest zawsze indywidualny. Ale bez kompleksowego leczenia, aby pokonać chorobę, jest niemożliwe, więc musisz poważnie podejść do leczenia i spełnić wszystkie wymagania lekarza. Należy rozumieć, że ostroga piętowa jest już krańcowym stadium podniebienia powięzi, gdy jedyną faktyczną metodą leczenia jest operacja naprawy ubytku. Lecz leczenie chirurgiczne nie zawsze daje oczekiwany rezultat, a także implikuje długoterminową rehabilitację, nie bez użycia leków i fizjoterapii. Ale przecież usunięcie nagromadzenia kości nie usuwa naglącego procesu zapalnego w stopie. Dlatego operację uważa się za skrajną miarę w leczeniu podskórnego zapalenia powięzi powikłanego ostrogą piętową. Główny nacisk na zapalenie powięzi podeszwy odbywa się w fizjoterapii, terapii ruchowej i leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Przyjrzyjmy się bliżej leczeniu fizjoterapeutycznemu, ponieważ przy zapaleniu powięzi nóg można zastosować wiele jego metod: Ultradźwięki. Wspomaga ocieplenie tkanek stóp, niż usuwa stany zapalne i ból. Laseroterapia. Fale o niskiej częstotliwości nie uszkadzają skóry ani wewnątrz ani na zewnątrz, ale poprawiają krążenie krwi w tkankach stóp, zmniejszają obrzęki, wspomagają gojenie i regenerację powięzi. W leczeniu ostrogi piętowej nie stosuje się jej, ponieważ nie zapewnia wystarczającej skuteczności. Usunięcie wzrostu kości przeprowadza się innymi metodami. Ale tutaj, w celu poprawy stanu i stanu zdrowia pacjenta, taka terapia jest dość zbliżona. Narażenie na promieniowanie rentgenowskie. Ma działanie przeciwbólowe, zmniejszając wrażliwość tkanek w okolicy pięty bez użycia leków. Terapia falą uderzeniową. Jest to dość nowa metoda leczenia już pojawił się ostroga pięty. Fale akustyczne niszczą osady wapnia (osteofity) w obszarze mocowania powięzi do pięty pięty. Pięta ostrogi zmniejszają się lub całkowicie zapadają, co jest potwierdzone przez kolejny radiogram. Termoterapia. Działanie ciepła zmniejsza objawy stanu zapalnego i bólu w zapaleniu powięzi. W ośrodku wykorzystywane są ciepłe kąpiele mineralne. Zabieg jest bardzo skuteczny w różnych chorobach układu mięśniowo-szkieletowego. Orientacyjny i błoto błoto Praktyka kiedy jest stosowany do obszaru stopy i kostki do około 20 minut, co przyczynia się do ocieplenia uszkodzonej części i ma działanie terapeutyczne ze względu na minerały, które są częścią błocie. Nie powtórzymy, malując potrzebę leczenia podskórnego zapalenia powięzi ze względu na wysokie ryzyko różnych powikłań. Zastanówmy się nad tym, że nie trzeba liczyć na niezależne rozwiązanie problemu. Tak, choroba może odejść na jakiś czas, jeśli zmniejszysz obciążenie stopy lub podejmiesz środki medyczne z kategorii medycyny alternatywnej, ale w przyszłości będzie często przypominać o sobie z największymi bólami i komplikacjami. Tak więc, na próżno, wielu z tych, którzy cierpią na zapalenie powięzi podeszwowej, nie spieszy się szukać pomocy u specjalistów. Oczywiste jest, że bez aktywnego udziału pacjenta leczenie układu ruchowego jest niemożliwe. Ale pacjent powinien zrozumieć i taki moment, że bez zmniejszenia obciążenia stopy leczenie choroby jest niemożliwe. Najprawdopodobniej, na czas określony przez lekarza, będziesz musiał zrezygnować z uprawiania sportu, rozwiązać problem przeniesienia na inną pozycję, gdzie obciążenie nóg jest znacznie niższe, zapomnieć o ciasnych butach i butach na wysokich obcasach. To tylko jeden z etapów leczenia tej choroby. Plan leczenia zapalenia powięzi podeszwy jest zawsze indywidualny. Ale bez kompleksowego leczenia, aby pokonać chorobę, jest niemożliwe, więc musisz poważnie podejść do leczenia i spełnić wszystkie wymagania lekarza. Należy rozumieć, że ostroga piętowa jest już krańcowym stadium podniebienia powięzi, gdy jedyną faktyczną metodą leczenia jest operacja naprawy ubytku. Lecz leczenie chirurgiczne nie zawsze daje oczekiwany rezultat, a także implikuje długoterminową rehabilitację, nie bez użycia leków i fizjoterapii. Ale przecież usunięcie nagromadzenia kości nie usuwa naglącego procesu zapalnego w stopie. Dlatego operację uważa się za skrajną miarę w leczeniu podskórnego zapalenia powięzi powikłanego ostrogą piętową. Główny nacisk na zapalenie powięzi podeszwy odbywa się w fizjoterapii, terapii ruchowej i leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Więcej informacji na temat fizjoterapii, ponieważ w przypadku zapalenia powięzi nóg, wiele z jego metod ma zastosowanie: Ultradźwięki. Wspomaga ocieplenie tkanek stóp, niż usuwa stany zapalne i ból. Laseroterapia. Fale o niskiej częstotliwości nie uszkadzają skóry ani wewnątrz ani na zewnątrz, ale poprawiają krążenie krwi w tkankach stóp, zmniejszają obrzęki, wspomagają gojenie i regenerację powięzi. W leczeniu ostrogi piętowej nie stosuje się jej, ponieważ nie zapewnia wystarczającej skuteczności. Usunięcie wzrostu kości przeprowadza się innymi metodami. Ale tutaj, w celu poprawy stanu i stanu zdrowia pacjenta, taka terapia jest dość zbliżona. Narażenie na promieniowanie rentgenowskie. Ma działanie przeciwbólowe, zmniejszając wrażliwość tkanek w okolicy pięty bez użycia leków. Terapia falą uderzeniową. Jest to dość nowa metoda leczenia już pojawił się ostroga pięty. Fale akustyczne niszczą osady wapnia (osteofity) w obszarze mocowania powięzi do pięty pięty. Pięta ostrogi zmniejszają się lub całkowicie zapadają, co jest potwierdzone przez kolejny radiogram. Elektroforeza na obszarze podeszwy z lekami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi. Termoterapia. Działanie ciepła zmniejsza objawy stanu zapalnego i bólu w zapaleniu powięzi. W ośrodku wykorzystywane są ciepłe kąpiele mineralne. Zabieg jest bardzo skuteczny w różnych chorobach układu mięśniowo-szkieletowego. Orientacyjny i błoto błoto Praktyka kiedy jest stosowany do obszaru stopy i kostki do około 20 minut, co przyczynia się do ocieplenia uszkodzonej części i ma działanie terapeutyczne ze względu na minerały, które są częścią błocie. Obowiązkowym warunkiem leczenia zapalenia powięzi podeszwy jest regularna terapia ruchowa i masaż. Jeśli chodzi o masaż, to lepiej, że został przeprowadzony przez specjalistę w zakresie terapii manualnej. W takim przypadku można osiągnąć szybką ulgę w bólu i przywrócić ruchomość stopy. Procedury termiczne są wyświetlane tylko pod nadzorem personelu medycznego, ponieważ zapalenie nie lubi wysokich temperatur. Obowiązkowym warunkiem leczenia zapalenia powięzi podeszwy jest regularna terapia ruchowa i masaż. Jeśli chodzi o masaż, to lepiej, że został przeprowadzony przez specjalistę w zakresie terapii manualnej. W takim przypadku można osiągnąć szybką ulgę w bólu i przywrócić ruchomość stopy. Leczenie podeszew fasciitis w domu obejmuje: zajęcia zgodnie ze schematem LFK (gimnastyka stóp), w dziennym stosowaniu wkładek ortopedycznych na buty, pomagając w redystrybucji obciążenia w różnych częściach stopy, zmniejszając uraz powięzi (w początkowej fazie choroby można wyleczyć bez dodatkowych funduszy), w nocy nosząc ortezy w postaci butów, które ograniczają ruchliwość stopy i pozwalają jej odpoczywać. Jeśli chodzi o terapię ruchową, można powiedzieć, że ta metoda leczenia jest przydatna w przypadku zapalenia powięzi podeszwowej nie na tle płaskostopia, stopy końsko-szpotawej i innych patologii stopy. Stosuje się je również w przypadku, gdy w miejscu zapalenia powstają gęste kordy, jakby ciągnąc razem powięź podeszwy. Gimnastyka z podeszwowym zapaleniem powięzi składa się z ćwiczeń rozciągania kompresyjnego powięzi, które są wykorzystywane do przywrócenia elastyczności tkanki łącznej. Rozważmy kilka przydatnych ćwiczeń: Siedząc na podłodze z ugiętymi kolanami, spróbuj złapać małe przedmioty (małe pieniądze, koraliki o średnicy około 1 cm, małe kamyki). Mocując przedmiot palcami, przenosimy go na stojący obok statek i tam go umieszczamy. Zajmujemy się nie więcej niż 20 minut. W tej samej pozycji wyciągamy kolana do podbródka, naprawiamy plamy na podłodze. Palce rąk staramy się jak najwięcej naciągnąć palce stopy do przodu (naciągnąć powięź). Pociągnij stopę nie dłużej niż 3 minuty. Powtórz ćwiczenie 5 razy. Siedząc na podłodze i wyciągając nogi do przodu, aktywnie poruszamy stopą w różnych kierunkach. Weź kulkę do masażu, połóż ją na podłodze i postaw stopę na górze. Rzucamy podeszwę piłki na podłogę, pozwalając na rozluźnienie mięśni i powięzi. Stajemy z nogami na twardym krześle i lekko podnosimy się na palcach, aby nasze stopy były napięte przez pół minuty. Zejdź na podłogę, nie zginaj kolan, ale spróbuj stanąć na pięcie. W tym samym czasie palce pozostają nieznacznie podniesione. Wciąż jesteśmy pół minuty. Powtórz ćwiczenie 3 razy. Wykonanie tego ćwiczenia zaleca się trzy razy dziennie, ale szczególnie ćwiczenia rozciągające są przydatne rano. Dodatkową korzyścią jest chodzenie na palcach u nóg i oderwanych lub skierowanych do wewnątrz postojach, przechodzenie od pięty do palców u stóp i pleców, podnoszenie dużych palców u nogi itp. Leczenie farmakologiczne ma na celu złagodzenie syndromu bólu i zatrzymanie objawów stanu zapalnego. W tym celu należy stosować zarówno ogólnoustrojowe, jak i lokalne leki przeciwzapalne. Może to być, jak niesteroidowe leki przeciwzapalne ( „ibuprofen”, „naproksen”, itd) oraz kortykosteroidy ( „Diprospan”, „Flosteron”), które podaje się miejscowo. Dobry efekt i wywierają różne maści przeciwbólowymi oraz działanie przeciwzapalne, które jest przykładane do obszaru stopki powięzi podeszwy ( „diklofenaku”, „Viprosal”, „maść prednizolon”, „maść hydrokortyzon zastosowano jak elektroforeza i wsp.). Terapia lekami Rozważmy bardziej szczegółowo możliwości stosowania różnych leków na zapalenie powięzi podeszwowej. "Diprospan" - glikokortykosteroid do stosowania miejscowego w patologii stopy, stosuje się do procedury blokady leku. Służy do miejscowych iniekcji z ostrogą piętową. Dawkowanie z tą chorobą wynosi 0,5 ml leku. Zalecany odstęp między aplikacjami to 1 tydzień. Ale w każdym przypadku lekarz sam decyduje o dawkowaniu i częstotliwości stosowania sterydów, starając się, aby przebieg leczenia był jak najkrótszy. Przeciwwskazania do leku to nie tyle: nadwrażliwość na niego i ogólnoustrojowe patologie grzybicze. Ale jeśli chodzi o efekty uboczne, istnieje wiele skutków ubocznych, jeśli przyjmujesz lek przez długi czas. Są to zaburzenia snu, stan depresyjny, zaburzenie trawienia, pogorszenie stanu kości, wzrost masy ciała, ciężki przebieg patologii zakaźnych itp. Jako środek przeciwzapalny do podawania doustnego i do stosowania miejscowego można stosować lek z grupy "Naproksen" NPVS. Preparat wytwarza się w postaci tabletek, zawiesiny doustnej, zastrzyków, doodbytniczych czopków i żelu. Tabletki są przyjmowane niezależnie od przyjmowanego pokarmu w całej jego postaci, bez kruszenia. Zmyć wodą. Częstotliwość przyjmowania zwykle wynosi 2 razy dziennie, a dawka waha się od 500 do 750 mg. Jeśli wewnętrzny odbiór leku nie jest możliwy, przepisuj czopek doodbytniczy w ilości 1 sztuki w nocy. Lek w postaci żelu jest przepisywany głównie na bóle stawów, ale może również przynieść zauważalne ulgi z zapaleniem powięzi. Wyciśnij pasek żelu około 3-4 cm i ostrożnie wcieraj go w oczyszczoną i wysuszoną skórę do 5 razy dziennie. Przeciwwskazania do leków w postaci tabletek, to: ostre zmiany wrzodziejące przewodu pokarmowego „ASA” triad zahamowanie procesu hemopoesis w niewydolnością szpiku kostnego, wątroby i nerek, okresy ciąży i laktacji. Ostrożnie przepisane dzieciom i pacjentom z przewlekłą niewydolnością serca. Żel nie jest nakładany na skórę uszkodzoną przez infekcję grzybiczą, z ranami i wolnymi stanami zapalnymi. Nie używać w ostatnich miesiącach ciąży. Stosowaniu doustnego leku najczęściej towarzyszy zmiana błony śluzowej przewodu pokarmowego, objawy dyspeptyczne, zaburzenia trawienia, bóle głowy. Można również zauważyć zawroty głowy, zaburzenia słuchu i szum w uszach, reakcje alergiczne, problemy z nerkami itp. Zewnętrzne stosowanie leku może wiązać się z ryzykiem podrażnienia skóry, a przy długotrwałym stosowaniu możliwe są nawet reakcje ogólnoustrojowe. "Viprosal B" to lek znieczulający oparty na jadzie żmii. Dodatkowo ma działanie antyseptyczne i keratolityczne. Maść nakłada się trochę na skórę podeszwy i wciera w nią. Zrób to jeden lub dwa razy dziennie, w zależności od siły i czasu trwania bólu. Maść ma wiele przeciwwskazań. Oprócz indywidualnej wrażliwości na części, to jego zastosowanie nie jest zabronione w leczeniu astmy oskrzelowej i skłonność do skurczu oskrzeli, krztusiec, możliwe ostrych napadów padaczkowych, gruźlica płuc, choroby układu krążenia, poważne uszkodzenia wątroby i nerek. Maści nie stosuje się w podwyższonej temperaturze, gorączce, osłabieniu organizmu, a także w przypadku urazów i uszkodzenia skóry w miejscu podania. Wśród skutków ubocznych są: pojawienie się alergicznych wysypek, świąd i niewielki obrzęk skóry. Prednizolon maść jest preparatem z kategorii lokalnych glikokortykosteroidów. Powinien być nakładany na podeszwę od 1 do 3 razy dziennie cienką warstwą i delikatnie wcierany w skórę. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 2 tygodni. Maść nie jest stosowana do różnych uszkodzeń skóry i uszkodzenia jej integralności w miejscu aplikacji, nie należy używać podczas szczepień, reakcji alergicznych na lek. Skutki uboczne leku są uważane za uczucie suchej skóry, ząb i zaczerwienienie skóry, pojawienie się specyficznych erupcji w postaci grudek itp. Wiele popularnych w leczeniu podbrzusza fasciitis są również używane takie kremy jak "przystanek Fascite" i "złoty wąs". Alternatywne leczenie W zasadzie możliwe jest złagodzenie stanu zapalnego i bólu z powodu zapalenia powięzi podeszwowej i przy pomocy alternatywnych metod leczenia. Należą do nich wszelkiego rodzaju kąpiele lecznicze, okłady z ziołami leczniczymi, kleik warzywny lub samoprzylepne maści, pocieranie maściami i kompresy. Zazwyczaj kąpiele stóp stosuje się na samym początku leczenia za pomocą alternatywnych środków jako etapu przygotowawczego. Aby wypełnić wanny, użyj ciepłej wody (3-3,5 litrów), soli (2-3 łyżki stołowe) i jodu (10 kropli). Czas trwania procedury nie przekracza 10 minut. Przydatna jest także kąpiel z solą morską (na 3 litry wody bierzemy 2 łyżki soli). Do kompresów można używać ziół, na przykład sabelnik. Dwie łyżki korzenia rośliny wlewa się do 50 ml wody i kładzie nacisk na około 2 godziny w ogniu, a następnie zagniata w zawiesinę i nanosi jako kompres przez 10 godzin lub dłużej. Do kompresów można również użyć surowych ziemniaków lub czarnej rzodkwi, które zostały wcześniej zmielone za pomocą pływaka. Kaszitsu z warzyw nakłada się na podeszwę, przykrywa folią i zawija w szmatkę lub nakłada skarpetę. Możesz spróbować skompresować z liści kapusty, posmarować je miodem, nakładając na obszar pięty i kostki. Dużą popularnością w leczeniu ostróg pięcioramiennych jest "Biszofit" - niedrogie rozwiązanie mineralne, które można kupić w każdej aptece. Użyj go na kompresy i dodatki, po czym nogę należy owinąć. Leczenie ziołami na zapalenie powięzi podeszwy polega na stosowaniu domowych ulotek na bazie roślin leczniczych i alkoholu (wódki) pobranych w równych ilościach. Jako surowiec do naparów stosować zioła, takie jak banan, pokrzywa, glistnik, oman, łopian (głównie korzenie). [40], [41], [42] Homeopatia Osoby, które nie są odpowiednie z określonych powodów dla konkretnego tradycyjnego leczenia leków, możesz doradzić, aby zwrócić się do homeopatii. Prawdopodobnie nie ma takiej patologii, w której leczenie homeopatyczne nie byłoby odpowiednie. W odniesieniu do zapalenia powięzi podeszwy można zalecić następujące leki: Ambra grisea jest lekiem opartym na wydalinach jelitowych kaszalota, stosowanych, gdy niemożliwe jest stanięcie na pięcie. Manganum to lek manganowy stosowany w bólach stóp. Argentum metallicum - srebro metaliczne, ułatwiające stan pacjentów z zapaleniem powięzi podeszwowej. Tlenek glinu (z bólem i drętwienie pięty) - tlenek glinu lub tlenek glinu. Phytolacca to preparat na bazie rośliny Lanocos, który pomaga w ostrym zapaleniu i bólu. Secale cornutum (z pieczeniem w stopach) to preparat, którego substancją czynną jest grzybnia z rodziny grudkowatych, rozwijająca się na zbożach (żyto). Dobre recenzje w leczeniu zapalenia powięzi i preparatów na bazie tłuszczu rekina, które skutecznie zwalczają stan zapalny i ból. W procesach zapalnych w powięzi stosuje się postać preparatów w postaci maści. Wraz ze wzrostem osteofitów na pięcie lekarze homeopatyczni zalecają stosowanie leku na bazie lawy i popiołów wulkanu Hekla. Lek nazywa się lawy Hekli. Dawkowanie i częstotliwość przyjmowania leków homeopatycznych należy omówić ze specjalistą w tej dziedzinie nauki. To samo dotyczy użycia konkretnych leków. Zapobieganie Zapobieganie takiej chorobie jak zapalenie powięzi podeszwy nie jest tak proste, jak się wydaje. Istnieje wiele zawodów, w których duże obciążenie nóg może powodować procesy zwyrodnieniowe w powięzi stopy. A jeśli nadal bierze się pod uwagę wymagania nałożone na firmy, gdy pracownik nie ma prawa do zasiadania poza wyznaczonym czasem, który, nawiasem mówiąc, nie wystarczy, sytuację można uznać za krytyczną. Niemniej jednak bardzo często ludzie nie muszą wybierać miejsca pracy, co oznacza, że istnieje ryzyko zapalenia stopy. W takim przypadku możesz doradzić, aby utrzymać gimnastykę nóg w miejscu pracy. To w pewnym stopniu zmniejszy obciążenie i prawdopodobieństwo choroby. Przydatne jest również noszenie wkładek i butów ortopedycznych. W codziennym życiu nie wystarczy wypocząć nogami po długich spacerach. Nadal musisz wybrać dla nich odpowiednie buty. Zaleca się pozbycie się ciasnych i starych zdeptanych butów, które wywołują choroby stóp. Podczas spacerów, jeśli to możliwe, lepiej wybrać drogę gruntową, która jest mniej sztywna niż powierzchnie z kamienia i betonu. To samo dotyczy podłóg w pokojach. Spacer wzdłuż ścieżek i dywanów jest mniej traumatyczny dla stopy. Cokolwiek to było, i jeśli jest nadwaga, to lepiej z tym walczyć. Pomoże to uniknąć rozwoju nie tylko podeszewkowego zapalenia powięzi, ale także innych nieprzyjemnych patologii. [43], [44] Prognoza Co by się stało, gdyby ból pięty nadal się pojawiał? Nie czekaj, aż staną się silniejsze i rozwiną piętę, i szukaj pomocy u lekarzy specjalistów. Wszakże zaraz po ujawnieniu się objawowego zapalenia powięzi, prognozy jego leczenia w dużej mierze zależą. [45] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.

leki na zapalenie rozcięgna podeszwowego